Γνωρίστε τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που ζουν και είναι εθελοντές στον καταυλισμό του Κορδελιού στην Ελλάδα.
Στους καταυλισμούς της Ελλάδας, οι εθελοντές από την κοινότητα του καταυλισμού έχουν αναλάβει συντονιστικό ρόλο σε θέματα αποκομιδής των απορριμμάτων, ασφαλούς πρόσβασης στα ντους και τις τουαλέτες, παροχής πληροφοριών σχετικά με την πρόληψη ασθενειών και την υγεία και φύλαξης του χώρου.
Hanifa Shaikhali
Είμαι Κούρδη από το Χαλέπι. Έμεινα χήρα πριν 15 χρόνια και μεγάλωσα τους δυο γιους μου. Τα παιδιά μου είναι ό,τι έχω και δεν έχω. Όταν ξεκίνησε ο εμφύλιος, φοβήθηκα ότι τα παιδιά μου θα κατέληγαν παγιδευμένα στη δίνη του πολέμου. Όταν ο μικρός μου γιος κλήθηκε να υπηρετήσει, φύγαμε.
Είμαι εθελόντρια επιστάτρια στις ντουζιέρες και τις τουαλέτες. Αγαπώ τη δουλειά μου, μου αρέσει πραγματικά να βοηθώ τους ανθρώπους. Προσέχω τις ντουζιέρες και τις τουαλέτες, διασφαλίζω ότι διατηρούνται καθαρά και ότι οι άνθρωποι πλένουν τα χέρια τους. Πρέπει να διατηρούμε καθαρά τα αντικείμενα γύρω μας, είναι ό,τι πιο σημαντικό εδώ, αφού είναι σα να ζούμε στη φύση.
Εδώ στον καταυλισμό έχω υιοθετήσει ένα σκύλο και δυο γάτες. Στη Συρία είχα δύο σκύλους. Στεναχωρηθήκαμε τόσο πολύ όταν χρειάστηκε να τους αφήσουμε πίσω.
Hailel Mohammed Salim
Το έσκασα από τη Ράκκα της βόρειας Συρίας. Έφτασα στο νησί της Σάμου μέσω Τουρκίας. Πήρα το πλοίο για την Αθήνα, ένα συνωστισμένο τρένο για τη Θεσσαλονίκη, ένα ταξί μαζί με άλλους για τα σύνορα. Τα σύνορα για την υπόλοιπη Ευρώπη ήταν ανοιχτά τότε, αλλά επιτρεπόταν να περάσουν λίγα μόνο άτομα κάθε φορά. Έπειτα τα σύνορα έκλεισαν και εγκλωβίστηκα στην Ελλάδα.
Εδώ και έξι μήνες ζω στο Κορδελιό. Είμαι εθελοντής του Ερυθρού Σταυρού εδώ στον καταυλισμό. Εργάζομαι με την ομάδα «Fun Team», που φτιάχνει ιστορίες και παίζει κουκλοθέατρο για τα παιδιά με θέματα σχετικά με την υγιεινή και την υγεία, δίνοντάς τους πληροφορίες με αστείο τρόπο. Μου αρέσει να δουλεύω με τα παιδιά.
Η οικογένειά μου είναι στο Λίβανο. Έχω δύο χρόνια να τους δω. Έχω τέσσερα παιδιά, ο γιος μου είναι δεκατεσσάρων ετών και οι κόρες μου δέκα, οκτώ και πέντε. Ζουν με τη γυναίκα μου. Μιλάμε πού και πού, αλλά η τελευταία μας επικοινωνία ήταν πριν δύο εβδομάδες.
Είμαι εθελοντής. Επίσης ζωγραφίζω. Ξεκίνησα να ζωγραφίζω αυτοδίδακτος, όταν ήμουν 10 ετών. Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν 14 και χρειάστηκε να εγκαταλείψω το σχολείο και να πάω να δουλέψω. Συνέχισα να ζωγραφίζω. Όποτε κατάφερνα να βάλω στην άκρη λίγα χρήματα, αγόραζα βιβλία και συνέχιζα να διαβάζω, για να τελειώσω το δημοτικό.
Wessel Saadeen
Κατάγομαι από τη Δαμασκό. Μου λείπουν τα πάντα από εκεί. Η πόλη είναι όμορφη, όπως και οι άνθρωποι που ζουν σε αυτήν, οι αγορές εκπληκτικές. Έφυγα το Φεβρουάριο και βρίσκομαι σε αυτόν τον καταυλισμό εδώ και έξι μήνες. Ο γιος μου συνέχισε το ταξίδι με τον θείο του ως τη Γερμανία. Ήλπιζα ότι θα κατάφερνε να συνεχίσει το σχολείο. Τώρα ζει σε έναν καταυλισμό για ανηλίκους. Είναι μόλις 11 ετών.
Είμαι εθελοντής του Ερυθρού Σταυρού και βοηθώ μητέρες και μωρά. Καθοδηγούμε τις νέες μητέρες σχετικά με το πώς να φροντίζουν τα παιδιά τους. Είναι δύσκολα τα πράγματα για τις οικογένειες που ζουν σε αυτόν τον καταυλισμό. Ζούμε σε σκηνές και κάνει πολύ κρύο. Επιπρόσθετα, υπάρχουν πολλά παιδιά εδώ και οι οικογένειες είναι χωρισμένες. Παρέχουμε στήριξη σε μια μητέρα που βρίσκεται εδώ μόνη της με τέσσερα μικρά παιδιά. Κάποιες φορές δεν έχει το χρόνο να κάνει ούτε ένα ντους κι εμείς προσέχουμε τα παιδιά της.
Abdulrahman Shubat
Η ζωή εδώ στο Κορδελιό είναι πραγματικά δύσκολη. Προσπάθησα να διασχίσω τα σύνορα και να συνεχίσω για την Ευρώπη, αλλά δεν τα κατάφερα. Ο εθελοντισμός είναι ένας τρόπος να ξεχαστώ από τη δύσκολη ζωή εδώ στον καταυλισμό. Μου δίνει μια πραγματική αίσθηση χαράς. Με έχει βοηθήσει να γνωρίσω νέους ανθρώπους και να βελτιώσω τα αγγλικά μου.
Στη Συρία σπούδαζα νομική, αλλά αναγκάστηκα να διακόψω τις σπουδές μου στη μέση. Όταν ήμουν μικρός το όνειρό μου ήταν να γίνω δικηγόρος. Τώρα θέλω να πάω σε οποιαδήποτε χώρα μπορέσω να βρω μια δουλειά και να μάθω τη γλώσσα, να αρχίσω μια νέα ζωή και να ξεχάσω ό,τι μου συνέβη στη Συρία.
Charbel Hareqa
Στη Συρία ήμουν μηχανικός, είχα τη δική μου δουλειά. Εδώ στον καταυλισμό είμαι εθελοντής φύλακας του ιατρείου και της αποθήκης του Ερυθρού Σταυρού. Επιδιορθώνω τα ποδήλατα των γειτόνων μου, των ανθρώπων που μένουν στις διπλανές σκηνές.
Η ζωή εδώ είναι δύσκολη. Πολλοί έχουν χωριστεί από τις οικογένειές τους, οι οποίες έχουν μείνει πίσω στην πατρίδα ή ζουν σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Εδώ ζουν ιατροί, μηχανικοί, κοινωνικοί λειτουργοί, φοιτητές, που το μόνο που κάνουν είναι να περιμένουν. Περιμένουν ενημέρωση για το αν θα μπορέσουν να πάνε σε μια άλλη χώρα και πόσο καιρό ακόμη θα μείνουν εδώ.
Εγώ ελπίζω να μείνω εδώ στην Ελλάδα. Όταν πάρω τα χαρτιά έγκρισης ασύλου, θα ξαναδουλέψω ως μηχανικός. Δεν ξέρω πόσο θα διαρκέσει η διαδικασία χορήγησης ασύλου, μπορεί έξι μήνες, μπορεί κι ένα χρόνο.
Μία από τις προτεραιότητες του Ερυθρού Σταυρού σε όλους τους καταυλισμούς ανά την Ελλάδα είναι η προώθηση της υγιεινής και της καθαριότητας στο πλαίσιο των προσπαθειών πρόληψης των ασθενειών και προαγωγής της υγείας. Οι εν λόγω προσπάθειες χρηματοδοτούνται από την ΓΔ Ευρωπαϊκής Πολιτικής Προστασίας και Ανθρωπιστικών Επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και άλλους δωρητές.
